Sinds donderdagavond vorige week word ik geplaagd door een behoorlijke pijn in mijn rechtervoortand. De pijn was eerst aanwezig in golven. Afwisselend voelde ik helemaal niks, en dan weer redelijk hevige pijn die na een paar minuten weer wegebte. Later op de avond ging dit over in een mindere, doffe pijn en gevoeligheid van de tand als er druk op werd gezet of op getikt. Vreemd genoeg is er aan de buitenkant van de tand niks te zien, behalve dan dat deze ooit meer dan 20 jaar geleden is gerepareerd omdat ik door een ongelukje de helft van de tand had afgebroken.
Navraag bij mensen en op het Internet leek te wijzen op een onsteking van de tandzenuw. Aangezien dit kan escaleren in nog ergere pijn heb ik gelijk met mijn tandarts gebeld.
Vandaag had ik om 11 uur een afspraak. Na een kwartier en 2 röntgenfoto’s onder verschillende hoeken werd het vermoeden van mij en de tandarts bevestigd. Het was niet bijzonder goed te zien maar de zenuw is ontstoken en aan het afsterven. Later heb ik de volgende röntgenfoto opgestuurd gekregen via de e-mail:
Tevens werd er vastgesteld dat beide voortanden geen gevoel meer hebben. Dit gebeurde door middel van een koelmiddel op een watje tegen de tand aan te drukken. Van de linkervoortand bleek de zenuw te zijn versmald waardoor deze weinig signalen meer doorgeeft(duidelijk zichtbaar op de foto). Dit is verder geen probleem aangezien de tand en het wortelkanaal verder gezond zijn.
Maandag mag ik terugkomen en zal er een zgn. wortelkanaalbehandeling plaatsvinden in de rechtervoortand. Hierbij wordt er een gaatje geboord in de tand en zal de zgn pulpa (het doorbloede weefsel in de tand) worden verwijderd. Hierna wordt de onstane holte schoongespoeld met een reinigende en desinfecterende oplossing en zal alles uiteindelijk opgevuld worden met een vulstof.
Over deze behandeling worden een hoop enge verhalen verteld maar deze lijken vooral te zijn onstaan door een irrationele angst voor de tandarts. Deze behandeling is minder ingrijpend dan bijvoorbeeld verstandkiezen laten trekken, en dat ging bij mij ook redelijk goed (wel van 1 kies 2 weken last gehad). Het betreft hier ook een tand en geen kies dus de impact op de kaak zal hopelijk minder zijn. De behandeling zelf zal waarschijnlijk meevallen aangezien mijn ervaring is dat eenmaal verdoofd er weinig meer te voelen is. Toch had ik het allemaal liever willen overslaan…
Ach, het is weer eens wat anders dan gedoe met hoornvliezen 🙂
Update:
Vandaag om 15:00 de behandeling ondergaan. Was een beetje zenuwachtig maar dat was nergens voor nodig. Ik heb minder pijn gehad dan de donderdag en vrijdag vorige week. De procedure duurde wel vrij lang, meer dan een uur. Vooral het grondig uitvijlen en schoonmaken van het kanaal kostte veel tijd. Dit is een secuur werkje omdat moet worden voorkomen dat de onsteking later weer toeslaat.
Tandartsen werken tegenwoordig bijna altijd met geautomatiseerde röntgenapparatuur. Je moet zoals gewoonlijk een stukje film vasthouden achter de tand maar de foto wordt geheel automatisch ontwikkeld en gedigitaliseerd. Het was mogelijk om de foto’s per e-mail op te sturen zodat ik nu een aantal mooie plaatjes van de ingreep heb die ik aan dit artikel heb toegevoegd.
Volgend zijn nog twee plaatjes van de ingreep:
Op het bovenstaande plaatje kun je zien dat de vijl in het wortelkanaal is geplaatst. Dit is om te kijken of het kanaal diep en breed genoeg is uitgevijld om het goed te kunnen vullen met het vulmiddel.
Deze laatste foto is gemaakt om te controleren of het kanaal goed is voorzien van het vulmiddel. Het middel is gutta-percha, een natuurlijk polymeer. Het vulmiddel wordt in het kanaal geduwd en dan met een stuk verhit gereedschap gesmolten zodat het alle kiertjes goed vult.
Uiteindelijk viel het allemaal dus reuze mee. Het enige wat ik voelde was een zeer kleine pijn als de vijl helemaal bij de wortelpunt werd bewogen, maar dat was veel minder dan de pijn die ik toch al aan de tand heb gehad. Ik was verder een beetje duf door de verdoving maar dat heeft verder geen problemen opgeleverd. Mijn tolerantie voor de tandarts neemt altijd na een langere tijd af maar is dus weer “gereset” naar een laag peil.
Voel je je minder prettig bij de tandarts, vraag dan altijd om een verdoving. Als je eenmaal doorhebt dat je weinig gaat voelen is de stress meestal ook weg. Mensen zijn vaak bang voor de tandarts omdat ze vroeger eens pijn hebben gehad. De pijn is prima te beheersen met de huidige middelen. Ervaringen uit het verleden zouden geen reden moeten zijn om de tandarts nooit te bezoeken. Als je dat doet is de kans groot dat je kiest voor langdurigere pijn met risico op verregaande onstekingen en infecties in plaats van kortdurende stress en zeer beperkte pijn.
Zo, mijn preek is over. Ik hoop dat jullie het een mooi verhaal vinden.
