Ik was laatst in Amsterdam voor een bedrijfsborrel en ik was weer eens vergeten hoe bijdehand men daar is…
Ik: Gaat deze tram naar het Leidseplein?
Tramchauffeur (vlak voor het met een stalen gezicht afstempelen): Niet voor jou, maar voor mijn passagiers wel!
Ik: Huh wat?
Iedere keer dat ik in Amsterdam ben wordt ik weer op deze manier verrast.
Jaren geleden:
Ik (kom bus binnen met strippenkaart in hand): <bestemming> graag…
Buschauffeuse: Segge we geen goedeavond?!
Ik: Wa..wat?
De mooiste opmerking was van wat jaren terug. De tram ging met een vaartje over de Nieuwezijds Voorburgwal en een toeriste loopt de straat over en hoort en ziet de tram niet aankomen. De chauffeuse gebruikte de bel zonder resultaat. Tram vol in de ankers. Chauffeuse doet het raampje over en zegt: KUN JE NIET UITKIJKEN, KUTTEKOP!?
De Amsterdamse directheid komt altijd bij mij aan als een klap in het gezicht, en iedere keer ben ik om de een of andere reden weer dankbaar om die klap te krijgen…
In Utrecht zijn die trambestuurders ook altijd heel snel kwaad en toeteren ze er altijd aardig op los. Het is namellijk dagelijkse praktijk dat er bij de spoorovergangen auto’s dwars over het spoor staan, hehe. Je weetwel, van dat volk wat nog ‘even’ snel wil oversteken. En die staan dan muurvast omdat de batterij auto’s waar ze op willen aansluiten voor een rood stoplicht staat. De gemiddelde trambestuurder wordt daar behoorlijk kwaad van. Ik sta vaak voorin de tram naast het bestuurdershok en kan ze dus goed horen schelden 🙂
En laatst in de bus in Gouda werd de chauffeur heel kwaad op een automobilist die hem in eerste instantie geen voorrang wou geven en bijna tegen de bus aanreed. Kan me goed voorstellen dat je dan boos wordt. Raampje open: “Ben je wel helemaal normaal? KLOOTZAK!” haha. Dat had ik een buschauffeur nog nooit horen zeggen 😀