Gisteren was ik sinds jaren weer eens in de Tivoli (locatie Oudegracht). Vanwege het 15 jaar bestaan van het cybergothic feest Cyberia waren de bands Cement, Asche, Suicide Commando en Welle:Erdball opgetrommeld. Vooral de laatste band was een goede reden om de belachelijke toegangsprijs maar te vergeten.
Zo’n beetje om 20:30 de zaal ingelopen waar ik had afgesproken met een vriendin. Onder het genot van een biertje naar een van de bands van het voorprogramma gekeken. Was het nu Asche of Cement? De muziek was voorspelbaar en cliché. Snerpende synths, doffe bassdrums, macabere bewegende of stilstaande beelden op de beamer en af en toe wat krassige vocalen die door de geijkte distortion/vervormer waren gegooid. Ja, de ontwikkelingen in de gothic/industrial/ebm scene staan niet stil, NOT…
Het publiek was ook nog steeds bijna hetzelfde als in de jaren dat ik nog regelmatig Cyberia bezocht. Veel zwart. Lange, magere dames met plateauzolen van 10cm dik met felroze hair extensions. Wat verdwaalde metalheads. Lange magere jongens met een bewust androgyn uiterlijk. De aapjeskijkfactor was onverwacht laag, afgezien van een verdwaalde raver met een Kermit de kikker rugzak en een iemand die het nodig vond om geheel in het zwart en met het gezicht compleet afgedekt rond te lopen. Gelukkig ook nog voldoende zeker niet onappetijtelijke dames.
Goed, na de er niet echt toedoende bands in het voorprogramma was het eindelijk tijd voor wat mij betreft de band van de avond, Welle:Erdball. Ik kan er veel over typen maar ik hou het kort maar krachtig. Deze band is werkelijk geniaal. Een goede podiumpresentatie, vrolijke muziek, positieve en diepgaande teksten en veel, veel nostalgie in de vorm van verwijzingen naar oude techniek. Commodore 64, Super 8 film, morsecode, maffe ouderwetse robotstemmen, AM radio, en nog veel meer.
Voor de die-hard W:E fans kwamen uiteraard bekende nummers zoals 23…(C=64), Welle:Erdball, Starfighter F-104G en Volksempfänger VE-301 voorbij. Onze muzikaal zeer capabele oosterburen sloten af met een cover, Ein Jahr (Es geht voran) van de NDW band Fehlfarben.
Daarna was het tijd voor de headliner, Suicide Commando. Waarom ze headliner waren snapte ik niet helemaal, maar het heeft er vast mee te maken dat ze goede vriendjes zijn van de organisator van Cyberia.
Waar W:E diverse thema’s in de teksten aansnijd, een zekere variatie in de muziek heeft, echte zang heeft en humor heeft ontbreekt dit allemaal bij Suicide Commando. Weinig bijzondere muziek, de welbekende overstuurde en vervormde vocalen en vooral veel naarheid in de vorm van geprojecteerde beelden van oorlog en geweld, begeleid door songtitels als Cause of Death: Suicide. Ja ik weet het, ik loop te zeiken, er bestaan namelijk in de industrial/ebm muziek zat van dit soort bands. Daar zitten dan wel bands tussen die muzikaal en textueel een stuk verfijnder zijn zoals bijvoorbeeld Hocico, Amduscia, Psyclon Nine om maar wat namen te noemen.
Uiteindelijk toch een erg goede avond gehad, er zouden wel 10 Suicide Commando’s voor nodig zijn om een avond met Welle:Erdball te verpesten!
Suicide Commando was een paar jaar geleden ook in Tivoli Oudegracht, tijdens het Summer Darkness festival. Ik vond het een behoorlijk waardeloos optreden. Weet niet of dat nou het jaar was dat Aslan Faction ook optrad, maar dat was in ieder geval vele malen beter! Zelfs Psyclon Nine was stukken beter, ondanks dat de techniek het compleet liet afweten, hehe.
Welle:Erdball kan ik echt niet naar luisteren, al dat gepiep gaat echt op m’n zenuwen werken…
Suicide Commando is zwaar overhyped. Anderzijds kan ik wel beamen dat het de perfecte band voor een groot deel van het publiek was. Lekkere verstand op nul industrial/ebm.
Datzelfde publiek komt alleen op acts zoals W:E af omdat het boinkieboinkiemuziek is. Volgensmij is men zich weinig bewust van de verwijzingen naar oude techniek/kunstmatigheid en de maatschappijkritiek in de teksten.
Het gaat er meer om wie de langste neonkleurige hairextensions heeft en wie die koele contactlenzen in heeft om het maar even een beetje te overdrijven.
Oh well, eens worden ze ouder en wijzer. Ik was er ook met iemand heen die jarenlang in die scene heeft meegelopen en zelf met haar oude plateauschoenen rondliep 🙂