Sinds een jaar of 6-7 lijd ik aan Keratoconus aan beide ogen. Dit is een ziekte waarbij het hoornvlies (het voorste doorzichtige deel van het oog) langzaam vervormt. Het midden van het hoornvlies zal steeds puntiger worden, en de dikte van het hoornvlies zal aan de randen afnemen.
Deze aandoening is bij een hoop mensen makkelijk te corrigeren met speciale lenzen, die bij mij ook jaren lang zonder problemen zijn toegepast. Ongeveer anderhalf jaar geleden ben ik naar de de specialist geweest die mijn lenzen aanpast en levert, en er is maanden geprobeerd een nieuwe lens aan te passen voor het rechteroog.
Mijn rechterlens was oud, zat daardoor vol met krassen en vervuilde daardoor snel. Ik dacht dat het simpelweg een kwestie was van de lens te vervangen, maar dit bleek toch een wat te rooskleurig beeld. De persoon die mijn lenzen aanpaste stelde namelijk vast dat de conus (de punt in het hoornvlies) behoorlijk steiler was geworden. Daardoor was het moeilijk een lens aan te passen die goed zit en een goed zicht geeft.
De oude lens gaf namelijk goed zicht omdat de lens het hoornvlies lichtelijk platdrukte. Dit geeft tijdelijk beter zicht, maar uiteindelijk zullen er lidtekens op het hoornvlies onstaan door het schuren van de lens over het hoornvliesoppervlak. Ook had mijn rechteroog vaak last van irritatie door deze wrijving.
Na maanden van lenzen uitproberen ben ik op een redelijke lens uitgekomen die te verdragen is maar zeker niet 100% van de tijd in kan, omdat er op een gegeven moment toch weer irritatie ontstaat.
De persoon die mijn lenzen aanpast legde uit dat mijn oog op het randje zat qua mogelijkheden om lenzen te dragen maar probeerde toch een lens aan te passen. Omdat ik niet tevreden was met het resultaat en vaak met een geirriteerd oog rondliep ben ik op eigen initiatief naar het UMC ziekenhuis in Utrecht gegaan om daar naar mijn ogen te laten kijken.
Hun oordeel was wat ik eigenlijk al verwachte. Beide ogen hebben vergevorderde keratoconus en zijn toe aan een hoornvliestransplantatie. Ik heb gezegd dat eerst mijn rechteroog wil laten behandelen omdat deze de meeste problemen geeft met het dragen van de lens. En wat ook meetelt is dat het linkeroog de lens redelijk tolereert en voldoende zicht heeft, wat ik zeker nodig zal hebben om tijdens het genezen van het rechteroog mezelf te kunnen redden.
Over een week of twee zal ik een afspraak met de oogarts hebben en de knoop doorhakken om op de wachtlijst voor een donorhoornvlies te worden gezet. Dit staat eigenlijk al vast, want mijn ogen zullen uiteindelijk toch geopereerd moeten worden om mijn zicht te behouden. Al blijf ik de lenzen dragen dan zullen mijn hoornvliezen vergroeien en beschadigen tot op het punt dat lenzen niet meer worden verdragen.
Op deze website zal ik ook de voortgang van mijn ogen regelmatig bespreken om andere keratoconus en hoornvliespatienten informatie te geven over wat ze in de toekomst kunnen tegenkomen.
Als laatste nog een link naar mijn fotoalbum waar foto’s staan van mijn ogen, en waar later ook meer materiaal zal worden toegevoegd als ik de operatie heb gehad: dds fotoalbum
Johan, can you translate into english
Noriha, please look at the rest of the weblog, there are a lot of articles in English about my experiences with Keratoconus. You should also search on Google, there are also other weblogs with KC experiences.